Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Εταιρική κοινωνική ευθύνη


 Ο αιώνας μας δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας των αλλαγών και των προκλήσεων.Οι αλλαγές που άφησε σαν παρακαταθήκη ο εικοστός αιώνας στη δική μας γενιά είναι σημαντικές και ραγδαίες.Μετουσιώνονται δε, σε προκλήσεις στις οποίες εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε, για να φανούμε δραστήριοι και ενεργοί πολίτες και όχι αδιάφοροι και άβουλοι.Όλοι γνωρίζουμε ότι οι εταιρείες γιγαντώθηκαν μέσα στα προηγούμενα εκατό χρόνια και σήμερα καθορίζουν σε μεγάλο ποσοστό, με τις αποφάσεις τους και τις μεθόδους λειτουργίας τους, την καθημερινότητά μας. Δεν θα ήταν καθόλου άστοχο εκ’μέρους μου αν υποστήριζα ότι ορίζουν την τύχη του περιβάλλοντος και των λαών σε παγκόσμια κλίμακα.
 Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε νέα δεδομένα και ζωτικής σημασίας προβλήματα, που μεγάλο μέρος αυτών προκαλούν οι εταιρείες και οι επιχειρήσεις με την λειτουργία τους. Το περιβάλλον αδυνατεί να επουλώσει πληγές, που κατά ποσοστό 70% του προκαλούν αυτές. Η ανεργία, ο φόβος της ανασφάλειας μπροστά στην ισοπεδωτική πολιτική έναντι των εργασιακών δικαιωμάτων που οι ίδιες ακολουθούν, καλά κρατούν. Η ανευθυνότητα, που συχνά οι ίδιες επιδεικνύουν και η ¨ηθική¨του ¨συσσωρεύειν κέρδος με κάθε τρόπο¨ που κυριαρχεί ως motto σε καίριες αποφάσεις των ανώτατων στελεχών και μετόχων τους, είναι γνωστές. Από την άλλη πλευρά συγκεντρώνονται όσοι μετέχουν σε ακτιβιστικές ομάδες και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και προσπαθούν ν’ασκήσουν πιέσεις κατά όλων αυτών των δραστηριοτήτων των εταιρειών που έχουν ριχθεί στην αρένα της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και κονταροχτυπιούνται. Αυτές οι ομάδες και οργανώσεις από την δεκαετία του '60 φωνάζουν συνθήματα κατά της ανελέητης τακτικής των εταιριών και των επιχειρήσεων και απαιτούν από αυτές να επιδείξουν ηθική και κοινωνική ευθύνη, αλλά και ευαισθησία, τόσο απέναντι στους ανθρώπους όσο και στο φυσικό περιβάλλον. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας από ρυπογόνες ουσίες που οι βιομηχανίες αυτών των εταιρειών διαχέουν,η απουσία προληπτικών μέτρων, όπως τα φίλτρα, η μόλυνση υδάτινων πόρων, η υπερκατανάλωση δασών και εδάφους,καθώς και τα χημικά τους απόβλητα, δε χρειάζεται καμία απόδειξη για ν’αποδειχθούν. Ήδη τις κλιματικές αλλαγές τις βιώνουμε δραματικά, με αποτέλεσμα συχνά τραγικά.
 Θα ρωτούσε ίσως κάποιος: ¨και λοιπόν, τι ποιητέον;¨  Πολλά μπορούμε να πράξουμε. Αρκεί ν’αναλογιστούμε πως εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που τις ισχυροποιούμε και τις γιγαντώνουμε. Με τα δικά μας χρήματα, με ποσά από το δικό μας μηνιαίο ή και ετήσιο μισθό. Τρέφονται. Οπότε πρέπει ν’αρχίσουμε εκ πρώτης, ν’απαιτούμε το σεβασμό τους και ν’αναγνωρίζουν ενώπιον μας τα λάθη, τις παραλείψεις και τα σφάλματά τους. Μόνο εμείς μπορούμε να προστατέψουμε το περιβάλλον, αν ορθώσουμε το ανάστημά μας και πιέσουμε τις επιχειρήσεις να λάβουν μέτρα για την διασφάλισή του.
 Η δράση μας θα έχει αντίδραση. Έτσι, οι  εταιρείες και οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να σκεφτούν νέες στρατηγικές . Από την άλλη θα πρέπει πολιτικοί φορείς και κράτος να μετέχουν με νόμους αυστηρούς και να ποινικοποιούν αυστηρά κάθε μεγάλο ή μικρό παράπτωμά τους. Είναι τελικά καιρός να λάβουν και αυτές σοβαρά υπόψη τους τη δική μας ύπαρξη, τις δικές μας ανάγκες και απαιτήσεις και να να σεβαστούν την ζωή μας. Και το βασικότερο να κατανοήσουν πως αν δεν αλλάξουν τακτική και δράση κάποια στιγμή αυτές και τα λογότυπά τους θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων τις Ιστορίας!


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβα ΑνωΡά7. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε και να καθορίσουμε τη ζωή μας. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Να μην αδιαφορούμε. Να συμμετέχουμε.